Bu aralar, üçlemelere taktım. Ne alsam, ne yapsam, neyi neyin yanına koysam, üçlemeye dikkat ediyorum. Takıntıdır geçer diyerek bekliyorum bir yandan, daha zamanı var gibi.
Arkadaşlarıma sabah kahvesi için de minik tartöletler yapayım dedim. İlla üçlenecek ya, üç çeşit olsun dedim. Frambuazlı, mevsimidir diye kestaneli, ve e yeni birşey denemek lazım diyerek tuzlu karamelli.
Tuzlu karamel de ne ola demeyin…. Azzzzz sonra detayları gelecek.
Öncelikle, tartöletleri yapmadığımı itiraf ederek başlıyorum. Elbette klasik tart hamuru ile minik minik uğraşıp yapabilirdim. Ama kalıplarımı bulamadım, muffin kalıbında yapmaya cesaret edemedim. 30 tanesi 10TL’ye çok güvendiğim bir pastaneden alıverdim. Zaten bu fiyata evde uğraşmaya değmez. Yalan yok! Tartöletleri 30 adet istedim, arada kırılan olur diye 3 tane de fazladan koymuşlar. Buyurun yeni bir üçleme 🙂
Efendim, başlarken ne demiştik, iyisiyle kötüsüyle, komiğiyle, rezaletiyle, ama en önemlisi de bütün şeffaflığı ve içtenliği ile mutfak maceraları anlatacağız. İşte bu da öyle bir “macera” oldu sonunda. Macera, tuzlu karamel tarafında işin. Zaten belli değil mi, yeni bir şey denemek deyince. 🙂
Tartöletleri planlarken, üç çeşidi aynı tabakta, ama farklı sunumlarla hazırlayayım dedim. Hepsinin üzerini ganaj ile kapasam, ama üzerlerine ayırtedici bir işaret koysam dedim. Frambuazın üzerine serpmek için renkli kristal şeker, kestaneli için gümüş inciler, e tuzlu karamel için de en güzeli deniz tuzu görsel olarak hoşuma gitti. Bu malzemeyi Eminönü’nde toparlamam zaman aldı. Gümüş inciler her köşede var, ama iş renkli kristal şekere gelince, düzgün bir renk bulmak zor oldu. Çingene pembesinden, civciv sarısına uçuk renkler vardı da, şöyle hoş ve kibar bir pembe bulmak için 4 dükkan gezdim. Sonunda, her zaman alışveriş ettiğim kalıpçıda buldum iyi mi.
Kestane ayrı bir konu. Mutfak işinde bir sürü işi üşenmeden yaparım. Ama iş kestane haşlamaya daha doğrusu haşlanmış kestane soymaya gelince, pilim biter, iş gözümde büyür. O yumuşacık kestaneleri soğutmadan soymak, soyarken kırılması, tüylü zarlarının ayıklanması, kırık kestane unlarının parmaklara yıvışması, e onları mecburen sıyırmak, bu arada “over-dose” kestaneden midenin ekşimesi, parmakların yanması. Kısacası, kestane haşlamayı ve soymayı sevmem. Hazır kırıklarından alırım. Az şekerli, kırık. püre olmaya 3 kalmış. Kafkas’ta satılıyor, tavsiye ederim.
Frambuaz kolay. Donmuş frambuaz alınacak, az şekerle eritilecek, ezmemeye dikkat ederek, yumuşatılacak. Ben nişasta koymadan sadece yumuşatıyorum.
İşte zurnanın zırt dediği yere geliyoruz. Salted Caramel, Tuzlu karamel.. Şimdi bu nereden çıktı diyeceksiniz. Normal karamel olsa olmaz mıydı. Yok, olmazdı. Macera lazım bana. Hem bu aralar, yabancı siteler salted karamelden yıkılıyor. Jamie’den Steve’e herkesin mutlaka bir tarifi var. Fotoğraflar tabii ki süper, iştah açıcı. Fikir damak gıdıklayıcı. E denemesek olmaz.
Oturdum, 30 sayfadan tarif okudum. 3’ünü beğendim, 
oranlarına akıl erdiremedim. Hepsi 1 cup şekere tuzu koyuyor ama, biri 2 tutam diyor, biri dolu dolu tatlı kaşığı diyor. Diğer tadarak koy, ama çok sıcak tadarken dikkat et, soğurken, şekeri artacak diyor. Belli, denemeden olmayacak. Eh, en güvendiğim sayfanın tarifini yapmaya başladım. İşlem kolaydı, herşey gayet güzel ilerledi. Şekeri az su ile eritip kaynattım, rengi değişti, tereyağını, tuzunu, kremasını ekledim. Ama ertesi güne karamel kavanozun içinde ciddi şekerlenmişti. Çıtır çıtır. Tadı güzel, tam karamel, ama şekli kıvamı başarısız. Sıcak su banyosunda eritmeye çalıştım falan ama, olmadı, e çıtır çıtır karamel de olmaz, çöpe gitti.
İkinci denemede, kıvam tuttu. Tuzunu da bahsettiği gibi ekledim, ağzımı yakmadan tadına baktım, tuz tadı var, ama karamel de baskın. Tamamdır! Tuttu.
Basitçe anlatmak gerekirse;
- 1 cup esmer şekeri teflon tavada eritiyoruz. Bu aşamada karıştırmamak ana nokta. Karıştırdığınız anda topaklanıyor, sorun çıkıyor.
- İçine 2 yemek kaşığı tereyağı atıyoruz, güzelce erimesini sağlıyoruz. Yine içine kaşık sokmak yok, sadece tavayı çevirerek çalışmak gerekiyor.
- Tereyağı eridiği zaman, içine 1/2 cup kremayı koyuyoruz. Kabaracak, köpürecek, sıçrama riski var. Aman dikkat. Krema güzelce karıştığı zaman, karıştırmak serbest. 1-2 dakika pişmesini sağlayacağız.
- Üzerine 1 paket vanilyayı serpiyoruz. Ateşten alabiliriz artık.
- Şimdi de iş TUZ’a geldi. 1 tepeleme tatlıkaşığı diyordu, koydum. Ama, 1-2 kişi hariç herkese çok tuzlu ve farklı geldi. Bizim ağız tadımıza pek uygun olmadı O yüzden 1 çay kaşığı deniz tuzu kullanmak daha anlamlı.
Ganaj en basiti. Ne amaçla kullanacağınıza göre, tarifini şu linkten bulabilirsiniz.
Sonrası basit. Her kalıbın içine malzemesinden koy, frambuaz, kestane kırığı veya karamel. Karamellerin donmasını bekledim, ama diğerlerinin üzerine hemen ganaj koydum. Buzdolabında kendi kendilerine oldular.
Ganajı, frambuaz ve kestaneli tartöletlerde, sadece döktüm. Ilıkken, daha sıvı haldeyken kaşıkla paylaştırdım. Gördüğünüz gibi, kalıbın şeklini alıp pürüzsüz bir kapak gibi sardı.
Karamelli tartlarda ise, daha soğuyup sertleşmişti. Krema torbası ile, altı da görünecek kadar fazla da özenli olmadan sıktım. Üzerilerine de deniz tuzu koydum 1-2 yaprak.
