Tri-leçe Kesinlikle bir yaz tatlısı… 24 porsiyon 150 kalori

Trileçeyi artık bilmeyen yok. Bulut gibi bir pandispanyaya, buz gibi süt emdirip, üzerine de biraz daha tatlı bir sos döktüğümüz tatlı canım 🙂 Hani Boşnak köftecilerden yayılıp, pastanelere dağılan, oradan gazetelere düşen son moda tatlı. Söylentiye göre Arnavutlar Güney Amerika dizilerini seyrede seyrede bu tatlıyı almışlar, boynuz kulağı geçer misali daha da iyileştirip dünya mutfağına sunmuşlar. Arnavutlar dedim ama, Boşnaklar da olabilir, Makedonlar da. Kısacası Balkan’lar diyelim, kimseyi üzmeyelim. 🙂

Güney Amerikan tatlısı olduğu bilinen bir gerçek. Yüce bilgi hazinesi eskilerin Meydan Larousse’u Wikipedia öyle buyuruyor. Zaten kelime anlamı ile de 3 süt demek, ve nihayet Refika’nın çok da güzel anlattığı gibi, üç hayvanın sütü (koyun, keçi, inek) değil, sütün üç halinden (süt, krema, süt reçeli)  yapılıyor. Ah bu tatlının orijinalini yiyenler gelip bir de bizdeki hallerini görseler ne derler acaba? Süt reçeli yerine frambuaz soslar gelmiş, kekinin çikolatalıları yapılmış. Trileçe Türkiye’m sınırlarından içeri girdikten sonra resmen evrim geçirdi.

Ben ki, Tiramisu’nun en orijinalini yazarım, severim, trileçenin en orijinalini yani süt reçelli olanını yapamadım.

Haydi dürüst olalım, süt reçeli o kadar riskli ki benim için (o lezzet, o koku, dayanamam tutmayın beni!) girişmedim ona.

Trileçeyi daha önce çok duymuştum, ama o üzerinde kahverengi jölemsi krema pek de iştah açıcı görünmüyordu. Tabii bir de kocaman tatlıyı yapıcam, ama evde benden başka tatlı yiyen de yok, sonra hepsini bitiricem, boşuna kalori. Ama derken, oğluş, okulda yediği trileçeyi anlattı bana. Hem de nasıl? Ya böyle böyle bir tatlı var. Öğrenip yapsana diye. Böyle bir davet geri çevrilir mi? Mümkün mü? Benim gibi bir mutfak maceraperesti için bulunmaz nimet!

Kolları sıvadım, interneti devirdim, seksen çeşit kek ile 40 çeşit krema tarifi buldum. Ama ağzım bir kere yanmıştı, oğluşa da sordum, senin yediğin nasıldı diye. Gitti okuldan tarifini aldı getirdi. Bütün bilgiler derlendikten sonra, irmikli olan kekleri eledim, jölemsi sosu eledim, sonunda onun dediğine geldim. 😀

İlk yaptığım biraz hüsran oldu. Sorun tadında değil, ama sönen kekindeydi. Kocaman kabararak pişen kek, daha ılınırken çöktü yarıya kadar. Tamam, lezzeti süper, hiç bir eksiği yok, ama çöktü ya bir kere, Pelin hanım bu defa oturdu, kekin çökmemesi için gerekenleri inceledi. İkinci hatta üçüncü denemede minimum çökme ile işlem tamamlandı. Onu da anlatacağım, merak etmeyin.

Öncelikle bir iki ara not paylaşayım, sonrasında tarife geçiyorum:

• Soğuk, ama gerçekten soğuk yenmesi gerekiyor. Hani ağzınıza attığınızda diliniz yanacak kadar soğuk. Ben en çok öyle sevdim.
• Pandispanyanın sönmemesi için kek piştikten sonra, fırının kapağını açıp içinde bırakın. Orada soğusun.
• Pandispanyası düzgün kabaracak diye birşey yok. Parçalı bulutlu kabarabilir, hatta söndüğü yerlerde çizgi çizgi buruşuklar olabilir. Bunlar üzerine karamel sosu yediği zaman kabahatleri kayboluyor merak etmeyin. 😉
• Kekin daha doğrusu pandispanyasının üzerine dökülen sütü kaynatmayın diyorlar. Sadece ısıtın, krema ile özleşsin, yeter. Bu sütün içine şeker çok çok az koyuyorum. Dolayıısyla şeker sadece kekten ve en üstteki sostan geliyor. Daha da hafif oluyor.

Tarife geçelim mi artık:

• 6 yumurta
• 6 tepeleme çorba kaşığı pudra şekeri (125 gr)
• 6 tepeleme çorba kaşığı un (100 gr)
• Vanilya
• Kabartma tozu

İlk sütü için

• 1 lt süt
• 2 paket (200ml) krema
• 1 çorba kaşığı toz şeker

Üzerinin karameli için

• 1/2 cup (veya su bardağı) pudra şekeri
• 1 bardak su
• 1/2 bardak su
• 1 tepeleme çorba kaşığı mısır nişastası
• 1 çorba kaşığı tereyağ
• 1/2 paket krema

Yaparken fark ettim ki, yarım paket krema ziyan oluyor. O yüzden ilk sütü için 1,5 paket krema kullanıp, paketin kalan yarısını da üzerinin karameli için kullanabilirsiniz. Çok çok bir farkı olmuyor inanın bana.

Önce pandispanyayı yapıyoruz. Arda’nın mutfağında ve birkaç başka sitede, irmik de kullandıklarını gördüm. Ancak ben irmiğin pişmiş ve dişe gelir tadını pek sevmiyorum. Daha bulutsu daha pofidik ağızda eriyen hali ile kalması için irmiksiz yapıyorum.

Pandispanyayı yaparken, klasik olarak yumurtaların akı ve sarısını daha yumurtalar soğukken ayırıyoruz. Sarıların üzerine pudra şekerini ekliyoruz ve hepsinin oda sıcaklığına gelmesini bekliyoruz. Bu arada fırını da 180 dereceye ısıtmamız lazım.

Fırına dayanıklı büyük bir Borcam’ı, (ben 23×28 gibi olan bir kap kullandım) tereyağ ile yağlıyoruz, sonra da güzelce unluyoruz, ununun fazlasını silkiyoruz.

Unu, ve kabartma tozunu beraber eliyoruz. Bu kabarmayı garantileyen işlemlerden birisi.

Mikser ile, yumurta sarılarını beyaz oluncaya ve bayağı sertleşene kadar güzelce çırpıyoruz. Daha sonra, bu defa yumurta aklarını, metal ve yağsız olduğuna emin olduğumuz bir kap içinde  iyice sertleşene kadar çırpıyoruz.

Yumurta sarısına unu parça parça ekliyerek iyice yediriyoruz. Bu karışım bayağı sert olacak, merak etmeyin. Yumurta aklarını 3 kerede yine katlama metodu ve metal bir kaşıkla sarılara yediriyoruz. Sonra kalıba döküp üzerini mümkün olduğu kadar düzlüyoruz. Ancak, çok da takılmayın. 😀

Doğru sıcak fırına. 30-35 dakika içinde benim kekim pişiyor. İlk 25 dakikasında fırının kapağını açmayın. Daha sonra kürdan testi yaparak pişp pişmediğini kontrol edebilirsiniz. Ama ana konu, pandispanya piştikten sonra mutfağa, set üstüne hemen almayın. Bırakın fırının içinde (fırın kapağı aralık veya açıkken) soğusun.

Pandispanya soğurken, sütü ve kremayı, arzu ederseniz 1 çorba kaşığı tozşeker ile beraber  ısıtıyoruz. Sadece birbirine iyice karıştıklarından ve şekerin eridiğinden emin olun yeter. Kaynamasına gerek yok, çırpmanıza gerek yok.

Ilınan pandispanyayı set üstüne alın, üzerine delikler açın, hem de porsiyonlara bölün. Ben 3 parmak kadar karelere bölüyorum. Çok bereketli oluyor. Dolayısıyla, bir tepsiden, 24 porsiyon çıkabiliyor. Hadi köşeleri saymayalım, 12 kişilik misafire yetecek kadar tatlımız oluyor. Daha sonra kepçeyle ılık sütü pandispanyaya yediriyoruz. Hepsini hüp diye çekiyor. Hatta yetmedi mi acaba diye de biraz tedirgin olabilirsiniz. Sorun yok, yeterli miktar. Test edildi, onaylandı.

Islak pandispanya iyice soğuduğu zaman, üzerini streç film ile kapatıp buzdolabına kaldırabilirsiniz. Artık iyice soğuduğu zaman, servise hazır. Buzdolabında 2-3 gün duruyor.

Karamelini, yerken servis yaparken üzerine dökmenizi tavsiye ediyorum. Belki siz de birkaç çeşit sos hazırlamak istersiniz. Frambuazlı, vişneli, karamelli gibi. Misafirlerinize de farklı alternatifler sunabilirsiniz.

Karamelinin yapımı da kolay – cana…

Teflon tavada, pudra şekerini yakın. Renginin koyuluğu, tadının keskinliği ile doğru orantılı olacak. O yüzden tamamen sizin zevkinize bırakıyorum. Tek dikkat etmeniz gereken nokta, kesinlikle karıştırmamalısınız. Ben söyleyene kadar 🙂 Sadece tavayı sallayabilir, eğip akıtabilirsiniz, o kadar.

Bütün şeker eridiği zaman, 1 bardak suyu üzerine boca edin. Sıçrayacak, aman dikkat şeker yanığı korkunçtur, dikkatli olun. Hala karıştırmıyoruz. Su biraz sakinleşince, içine 1 çorba kaşığı tereyağı ekliyoruz. O da eridiği zaman artık karıştırabilirsiniz 🙂

Yarım bardak su içinde 1 tepeleme çorba kaşığı mısır nişastasını eritin, tavada kaynayan yanık şekere ekleyin. Kıvamlanmaya başlayacak. Karıştırın ki, topak kalmasın. Kıvamını aldığı zaman, kalan kremayı da ekleyin. Tıkır tıkır pişsin. Kabuklanmaması için soğurken karıştırmayı ihmal etmeyin. Kullanıncaya kadar üzeri kapalı bir kapta buzdolabında bekletebilirsiniz.

Sonra mı? E canım, sonrası ne olacak. Bir kare pandispanya, üzerine krema! Pandispanyanın sütü azıcak yayılacak tabağa, üzerindeki karamel kenardan sarkacak, buzzz gibi, hafif, ama tatmin edici bir tatlı. 😀 Bu kadar moda olması boşuna değil.

Afiyet olsun!