Renk renk panna cotta 12 porsiyon 175 kal

Panna cotta. En sevdiğim italyan tatlılarından biri. Tiramisu ve aslında en basitinden espresso kahve içinde bir top sütlü dondurmadan ibaret olan affogato dışında buldum mu kaçırmam dediğim tatlıdır kendileri. İsmi sizi yanıltmasın, panna cotta, pişmiş krema demek olsa da, evet hafifçe pişer, ama kaynamaz, fırına ise hiç girmez.

Kat kat panna cotta

Buzdolabından çıkıp böyle buzlu buzlu bardaklarda sofraya gelecek şekilde yaptım. Bardacık içinde servis yapmanın en güzel yanı hem bu renk cümbüşünü göstermek, hem de serinliğini görsele yansıtmak olsa gerek.

İtalya’da son derece sade bir sunumla, genelde üzerinde ve yanında çilek sosu veya orman meyvaları sosu ile gelir. Öyle çok uç noktalarda sunumlarını göremezsiniz. Zaten panna cotta’yı bu kadar klasik yapan da budur.

Valide sultan’a ilk tattırdığımda, hafif oluşunu beğendi, su muhallebisine benzeterek beni yıktı 🙂 Su muhallebisini hiç sevmeyen biri olarak ciddi bir hayal kırıklığına uğradım. Ben hala panna cotta’nın iç baymayan hafif tadı, neredeyse jölemsi duruşuna hastayım.

Ben-deniz, panna cotta daha önce badem sütü ile denemiştim. Muhteşem olmuştu. Bu defa kat kat yapmak istedim. Profesyonel sunumlarda, sofra ve davetlerde şu yamuk doldurulmuş bardacıklara hastayım. Denenecek, yapılacak. Eh, ilk fırsatta denendi.

Haydi, buyurun tarife

Malzemeler;

  • 1 kutu donmuş frambuaz
  • 5 çorba kaşığı pudra şekeri
  • 1 çorba kaşığı tepeleme mısır nişastası
  • 1 paket bitter çikolata
  • 2 paket krema
  • 500 ml süt
  • 100 gr tozşeker
  • 2 silme yemek kaşığı toz jelatin
  • vanilya

Aklımdaki görüntü, o yamuk doldurulmuş bardaklar olduğu için, önce frambuazlı sosu, yani en alt tabakayı yaptım.

Donmuş frambuazları yayvan bir tencereye aldım, üzerine pudra şekerini ilave ettim. Tahta kaşığın tersi ile ezerek sulandırıp şekerle iyice pişmesini sağladım. Sonra üzerine mısır nişastasını ekleyip bir iki taşım kaynattım.

Servis için seçtiğim bardacıkların yamuk durabilmesi için mutfağın altını üstüne getirmiş, en son bu kek kalıbına karar vermiştim. Kek kalıbına 8 adet bardacığı verevine koydum Bardakları yuvarlanmayacakları bir şekilde hafif meyilli tutacak bir çözüm üretmek gerekiyor. Metal bir muffin kalıbını kullanabilirsiniz, veya kaymayan kalın bir sünger üzerine yaslayabilirsiniz.

Bardaklara frambuaz sosu pay ettim. Kalanını da klasik cam kaselerin dibine döşedim. Koydum buzdolabına, bir gece beklettim. Aslına bakarsanız, benim işim olduğu için bir gece önceden yaptım bu işi. Ama 3-4 saatte donacaktır.

Daha sonra, üst katmana geçtim. Yani klasik panna cotta kısmına.

 

Sütün içinde jelatini dikkatle eritin. Böyle topak kalmasın

 

Kremayı, sütü, şekeri bir tencereye alıp ISITTIM. Kaynamayacak, sadece hafifçe ılınacak. Sütün içinde krema tamamen eriyecek. O noktada zaten şeker de erimiş oluyor. İçine en son vanilyayı ekleyin. Sonra üzerine jelatini serpiştiriyorsunuz. Bu noktada, jelatinin topaklanmaması önemli. İyice karıştırın, eğer içinde toplar kaldıysa da, sütü ateşten alıp kaşığın tersi ile ezerek iyice erimesini sağlayın.

 

 

Jelatin iyice eridikten sonra,  ne olur ne olmaz diye, ince bir tel süzgeçten geçirerek, kremanızı bir pay kabına alın. Hani ucu hafif dudaklı olan, bardacıklara kolayca dolduracağınız cam bir ölçü kabı olabilir veya minik bir sürahi olabilir. Şimdi, buzdolabından yamuk donmuş bardakları alın, içine beyaz kremadan doldurun.

İsterseniz ağzına kadar doldurabilirsiniz. En üste servis yaparken biraz bittter çikolata rendesi serpebilirsiniz mesela.

Ama bana yetmedi…. 🙂

Ben misafire sunacağım 8 bardacıktan sonra, kalanları daha farklı şekilde 3 renkli yapayım dedim. Azıcık beyaz krema döktükten sonra buzdolabında 30 dakika kadar beklettim. Böylece beyaz krema da dondu.

Bu arada kalan beyaz kremayı tekrar tencereye aldım, içine de incecik doğranmış bitter çikolata ekledim. Bu çikolatayı eritecek kadar ısıttım. Donan beyaz panna cotta nın üzerine son olarak bitter çikolatalı katı döktüm. Buzdolabına geri koydum.

3-4 saat sonra, hepsi kıvamını almış, sertleşmişti.

Kat kat panna cotta

Yemeğin sonunda, buzdolabından çıkarınca, havanın sıcaklığı ve nemi ile bardaklar buğulanıverdi. Görsel olarak çok cazip, lezzet olarak tatminkar bir tatlı. Panna cotta kısmı ilave edilen çikolataya rağmen iç baymayan bir tatlılıkta. En alttaki frambuaz sos ise, eklenen onca şekere rağmen hala mayhoş, iç ferahlatan bir lezzet.

Anlatırken bile ağzım sulanıyor. 😀

Afiyet şeker olsun!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.