Yemek işlerine, tariflere ne kadar meraklı olduğumu bilen çok çok sevdiğim bir arkadaşım, kocaman bir kitap hediye etti. İki kocaman ciltten oluşan, rahmetli Tuğrul Şavkay”ın “Halk Mutfağımız” kitabı. İçindeki yemeklere bakınca, çoğu bildiğim, nostaljik, annemin ve ailenin diğer kadınlarının sık yaptığı neredeyse kaybolmuş lezzetlerdi. BA-YIL-DIM! Tiritten, paparaya, mafişten kalbura bastıya pek çok tarif var. Yok, yok, Julia Child usulü hepsini teker teker deneme gibi bir niyetim yok. Ama zaman zaman başvuracağım kesin.
Takip edebildiniz mi bilmiyorum, bu aralar Karatay diyetine sardım. Çok katı olduğu yerler var (akşam 20:00’den sonra yemek zinhar yasak. E peki arkadaşlarla yemeğe gidince ne yapılacak ?) , bir yaşam şekli olarak beni çok kısıtlar ve zorlar gibi geliyor. Şimdilik uygulamaya çalışıyorum. Bünyeme de iyi geldiğini söyleyebilirim. Bir kere aç kalmıyorsun, gözün doyuyor. Yasakları öğrendikçe kendine yeni menüler, yeni yemekler yaratabiliyorsun. Genel kural olarak, bol protein, düşük glisemik indeks deyince zaten yuvarlanıp gidiyorsun.
Karatay sağolsun, değişik yemekler denemek gerekince, (e haşlanmış ve ızgara da bir yere kadar canım), açtım kitabın “Tavuk ve av hayvanları” kısmını. Tabii, hamursuz, beşamelsiz, meyanesiz kısacası “unsuz” birşeyler arıyorum. Sonunda paça tariflerinden birini biraz uyarlamaya karar verdim. Oğluş başta isyan etti, içindeki topu topu 3 kaşık undan vazgeçtim, yufka yok diye. Ama sonuç çok başarılı olunca, itiraz etmedi.
- 2 organik tavuk budu
- 1 bardak yoğurt
- 3 yumurta sarısı
- 3 çorba kaşığı un
- 3 diş sarımsak
- 2 çorba kaşığı üzüm sirkesi
- 1 bardağa yakın ceviz
- 50 gr tereyağ
- Tabii ki tuz ve taze çekilmiş karabiber
- Azıcık da kırmızı öğütülmüş biber
İki tane kocaman organik tavuk butum vardı. Organik but nasıl kocaman olur dediğinizi duyar gibiyim. Evet, organik tavuklar genelde hep minik ve cılız oluyorlar. Bu da “organik liginde” büyüktü. Butları üstlerine çıkacak kadar suyun içinde güzelce haşladım. Şöyle etleri kemiklerinden ayrılacak kadar. Biraz, elim değebilecek kadar ılınınca, güzelce didikledim.
Tarifteki gibi, yoğurda, sarımsağı, sirkeyi (paçanın paça olması için sarımsak ve sirke lazım değil mi?), unu, tuzu, yumurtaları ekledim, blenderda güzelce karıştırdım. Ben cevizleri dişe gelir gibi sevdiğim için hepsi güzel karıştıktan sonra içine attım. Az daha karıştırdım. Sonra derin bir tencerede erittiğim tereyağın üzerine döküp, kıvam alana kadar pişirdim. Cevizlerin rengi, sosun rengine geçti, sosum kıvam aldı.
Şimdi, tarifte, yufka vardı. Hem de el açması yufkayı fırında çıtırdatıp, üzerine bir bardak tavuk suyu ile bir şişirip yine fırınlıyordu. Tadını babannemin yaptığı yufkalı tavuktan hatırlıyorum. Ve fekat, amma ve lakin, yufka cıssss. Yani evet, haftada bir, çok az yenebilir, ama kilo verme evresinde yassakkkk… O yüzden evdeki dürüm ekmeklerini kullandım. Evet, tabii o da yasak, ben ellemedim zaten 🙂
Dürüm ekmeklerini kabaca 6’ya kestim. Teflon tavada çıtırdattım. Didilmiş tavukların etrafına sapladım. Öyle yufkadan yatak falan yapmadım yani. Üzerine kurumaması için bir kepçe tavuk suyu gezdirdim. Sonra sıcacık sosu en üzerine de yine erimiş, cızırdamış, kırmızı biberli tereyağ.. Offfff.. Sarmısak ve sirke bu kadar mı yakışır, bu kadar mı güzel kokar.
Bu yemeği daha da hafifletmek elinizde. Tereyağı yerine zeytinyağı kulanın, miktarını azaltın. Ama ne olur, cevizden vazgeçmeyin, az da olsa koyun. O kıtır kıtır hali enfes oluyor. Sarımsağı, sirkeyi bol tutun. Şöyle mutfak bir koksun. Damaklar çatlasın. Afiyet şeker olsun.
