Bu aralar çaylıklara takıldım, farkındayım. Yaz gelmeden bu kadar kalorili tarifleri peşpeşe verdiğim için kendimle gurur duymuyorum elbette. Öyle denk geldi, kızmayın ne olur. Atın bir kenara bulunsun. Lazım olduğu zaman çıkarır kullanırsınız tarifi.
Biraz el alan, ama kesinlikle çok kolay bir tarif. El alması sadece zaman bakımından. Yoksa öyle alengirli birşey yok. Hem zaten servis sırasında havanız 1500 olacak, o yüzden yapmaya azıcık zaman ayırmaya değer. Buzdolabında kendi kendine olan bir pasta bu. Üzerini süslemek için alternatifler sizin “cesaretinize” göre değişiyor. Üstüne üstlük gluten oranı çok düşük, hatta glutensiz bile yapabilirsiniz.
Pastamızın adı, Trianon. Bu da fransız bir blog’dan edindiğim bir tarif. La main a la pate, çok hoş ve hiç de zor olmayan tarifler ve hoş fotoğraflar içeriyor. Şu fotoğraf işinin ne kadar önemli olduğunu da tekrar tekrar gözüme sokuyorlar ya… Dur bakalım. Tamam kabul ediyorum, fotoğraf, pazarlamanın yarısı. Hele hele bizim gibi, okumayı pek de sevmeyen kültürlerde, görsellik daha da öne çıkıyor. İstediğin kadar detaylı yaz, esprilerle donat, fotoğraflar müşteriyi blogda tutuyor. Neyse, öğreneceğim elbet. Bir gün, fotoğrafını çekmek, pişirip yedirmekten daha önemli olacak benim için…. Belki. Bu yaştan sonra huy değiştirebilir miyim hiç emin değilim. Göreceğiz dostlar 😀
Yapılacak işlem basit.. 😀 Evet, farkındayım, hep öyle söylüyorum değil mi? Ama bu işi gözünüzde büyütmemeniz için, gerçekten.
Daha sonrasında, unlanmış bir ekmek tahtası üzerinde yarım parmak kalınlığında merdane ile açtım. Fikir vermesi açısından, hamur tahtam, 45×30 cm kadar. Hamuru 2 ye kestim. Yarısını cinnamon roll yapmak için üzerine eritilmiş 50 gr kadar tereyağını sürdüm, sonra esmer şeker, tarçın, belki azıcık dövülmüş karanfil ve ince kıyılmış ceviz ile iyice kapladım. Kenarlarında 1 parmak kadar boşluk bıraktım ki rolu yapınca kolayca yapışsın.
Okuldan eve gelince sıcacık çaya batırılır, üzerine reçel sürülür, her türlü, her şekilde yenir. Ben sakızlısına bayılırım. Eve yayılan kokusuna, altında yapışık gelen yağlı kağıdına, üzerindeki file fındığına hastayım. Sonuç olarak, tatlı mayalı hamurların şahıdır, prensesidir, en alasıdır.
Kek komik, çünkü hani bizim bir ara pek moda olan krem karamelli kek gibi, okurken, “hadi canım”, “o kadar süt fazla değil mi?” tadında tereddütler yaratan bir tarifti. Ancak 3-4 ayrı blog’dan okuyup bir iki de tercüme yaptıktan sonra ikna oldum. Sonra da oynamaya başladım. İki ileri bir geri. Bu sonuncu hali. 😉 Umarım beğenirsiniz.
ballı pastalar.. Onların yerini tutan yok.
Önce fırını 210 dereceye ayarlayın. Isınması zaman alacağı için ilk işimiz bu olsun.
Fırın tepsisine yağlanmış kağıdı serin. Sonra, istediğiniz topların büyüklüğüne göre;
Bu aralar, evde her sabah 5 yumurta sarısı birikiyor. Nasıl kullanmalı diye araştırıp duruyordum. Karşıma hep kiloya zararlı şeyler çıktı, mayonez, pastacı kreması, krema, vs vs. Eh bir de yaptıktan sonra yememek, yedirmek lazım. İşim çok zor, bildiğiniz gibi değil. Pastacı kreması en sevdiğim şeydir, yaptığım zaman yemeden duramam, dolapta beklerse dayanamam, bitene kadar kaşık kaşık yerim. Eh ilk gün yaptım, dondurdum, ikinci gün? ve sonrası? Derin dondurucunun kapasitesi belli sonuçta değil mi?
Tarifin içinde hem tereyağ, hem de margarin var. Tereyağ kullanmanın sebebi malum. O mis gibi kokusu yeter. Bir de tabii margarin’e göre çok daha sağlıklı. Ancak bir dezavantajı, kurabiyenin şeklini koruması daha zor oluyor. Damla çikolatalı kurabiyede mesela, tereyağ ile yaparsanız yayılıyor, ama margarin ile yaparsanız koyduğunuz gibi pişiyor. Hadi o kurabiye zaten şekilsiz olmalı, sorun değil. Ama kalıplarla kestiğiniz kurabiyelerin yayılıp da şeklini kaybetmesini istemeyiz değil mi?
Una buladığınız kalıplarla, günün mana ve önemine uygun şekiller kesebilirsiniz. Ben kalpler, yıldızlar, melekler ve çam ağaçları yapıyorum. Kurabiye işinden vazgeçtikten sonra, bütün kalıplarımı eşe dosta dağıtmıştım. Kar taneleri, adamlar, lolipoplar…
Piştikten sonra, üzerlerini istediğiniz gibi süsleyebilirsiniz. İster şeker hamuru ile, ister Dr. Oetker’in tüpteki glazürleri ile. Ya da yeterince şeker var derseniz, öylece bırakın. Güzel keyfiniz nasıl isterse. Zaten pişerken evi değil, apartmanı saracak kokusu ile tükenmesi an meselesi. Yanında ben chai latte (baharata baharatlı çay) ya da sütlü kahve seviyorum. Ama kibar kibar earl greye de eşlik edecektir. 😀
